බුත්තල II

 2 කොටස

බුත්තල කියන්නෙ හරි සුන්දර ගමක්. ගම්මු කියන විදියට හරිම මෑතකදි ගම්උදාවකට පාරවල් ටික හැදෙකල් ඒක හද්ද කැලයක්. ඒ මිනිස්සු හරිම හොඳයි. මං වැඩට ගිහිං කරගෙන යද්දි ඒ මිනිස්සු එකා දෙන්න මං අඳුනගත්ත. සමහරු හොඳට කතා කලා. සමහරු මාව ගණං ගත්තෙ නෑ. එකෙක් ඇවිත් "මෙයාද අලුත් මහත්තය" කියල ගේමට වගේ අහල "හවස හම්බෙමු" කියල ගියා.

බ්‍රාන්ච් එකේ හිටියෙ කොල්ලො ටිකක් විතරයි. හැමෝම පිට එවුං නිසා හැමෝම හිටියෙ ක්වාටස් එකේ. උන්ටනං දැං මේක ගම වගේ. මට තාම ඒ භාෂාවත් ග්‍රීක් වගේ. එහෙ ඉඳලම බ්‍රාන්ච් එකේ උං කතාකරන්නෙත් ඒ ඇක්සන්ට් එකෙං. "එහෙම.." "මොනා කරන්නෙ.." "අයියා කෑවා.." වගේ ඒවා ඇහුවම මං මූණ දිහා බලං හිටියෙ මූ මොකක්ද මේ කියන්නෙ කියල හිතාගන්න බැරුව. කාලෙත් එක්ක තමයි ඒ අහල තියෙන ඒව අගට ප්‍රශ්ණාර්ථ දාගන්න පුලුවන් වුනේ.

අපි වැඩ ඇරිල ගිහිං පොඩි චැටක් දාගෙන ටීවී බල බල ඉද්දි එකපාරම අර හවස හම්බෙමු කියපු පොර ආවා. නම්ගම් කියන්න හරිනෑනෙ. දැනට පොරට සුබේ කියන්නං. අපිට වඩා අවුරුදු 10ක් විතර වැඩිමල්. නම කියල කතාකලාට අංකල් කියන්න ඕන වයසෙ ඩයල් එකක්. අපරාදෙ කියන්න බෑ අඩුපාඩු සේරම අරන් ඇවිත් හිටියෙ. අපිට තිබුනෙ ඇතුලෙ තියෙන වීදුරු ටික මේසෙං තියන්න විතරයි. චියර්ස් සද්දෙං පටං අරං බුත්තල රජමහ විහාරෙ මුල්ගල තියද්දි කියපු ගාථාව වෙනකල්ම කියාගෙන එනව දැං අපේ සුබේ. මුලදි මුලදි මටත් ටිකක් ආගන්තුක නිසා සද්ද නැතුව හිටියට එක දෙක වෙලා, දෙක තුන වෙලා, සඳ බොඳ වෙද්දි ආයි මුකුත් නෑ එක බඩවැල කඩං ආපු ගානට ටෝක දැං. 

ඔහොම වැඩේ යද්දි එක එකා හිමීට කාමර වලට යනව. කෝල් එකක් අරන් මාරුවෙනව. ආයි එන්නෑ. ටික වෙලාවක් යද්දි මං විතරයි. සුබේගෙ පතරංගෙ තාම පිටු දෙක තුනක්වත් ඉවරනැති ගාණට කියවගෙන කියවගෙන කියවගෙන යද්දි මාත් හූ මිටි තිය තිය හිටිය. දන්නෙම නැතුව 1 විතර වෙලා. මේකා යන පාටකවත් නෑ. අනිත් උං කාමර වල දොරවලුත් වහගෙන. දෙයියනේ කියල ගෙනාපු බඩු ඉවරවුනා. "තව බාගයක් ගහමු" කියල සුබේ ඇහුවෙ වටේ හිස් පුටු ටික දිහා බලනගමන්. "කෝ මේ අනිත් උං" කියල අහගෙන නැගිටල යන්න හදද්දි මං කිව්වා "හෙට උදේ වැඩට යන්නත් එපැයි... හවස සෙට්වෙමු" කියල ෂේප් වුනා. "හරි එහෙනං අපි ගියා" කියල සුබේ ගෙදර ගියා.මාං රුවිතෙට කාමරේට ගියා. පළවෙනි පාඩම විදියට බොන මැද්දෙං නැගිටින පාඩම හිතේ තියාගෙන නිදාගත්තා.

රතුවෙච්ච ඇස් බාගෙට ඇරගෙන පහුවදා වැඩට ගිහිං ක්වාටස් එකට ආවෙ ඊයෙ ඇරියස් එකත් අල්ලන්න හිතාගෙන නිදියනව කියල හිතාගෙන. ටිකකින් එකපාරම එකෙක් දුවං ඇවිත්" ටීවි එක වහල ඉක්මණට වරෙං පිටිපස්සෙං එලියට යන්න" කියල රහසිං කියල කුස්සිය පැත්තට දිව්වා. අනිත් කාමර වල හිටපු උනුත් මොකෙක්ට හරි බයවෙලා වගේ ඉස්සරහ ජනේලෙං එලිය බල බල පිටිපස්සට දුවනව. මටදැං මංඤං වගේ. කට්ටියම දුවල ගිහිං පැත්තක තියෙන ගස් ටිකකට මුවා වෙලා ක්වාටස් එක දිහා බලං ඉන්නව.

මං දෙවනියගෙං "මොකක්ද බං කේස් එක" කියල අහනකොටම සුබේගෙ වාහනේ ඇවිත් ඉස්සරහ නැවැත්තුව. පොර හෙමීට බැහැලා බෝතලේකුත් අතින් අරන් ක්වාටස් එක ඇතුලට ගියේ ලොක් කරල නැති දොර ඇරගෙනමයි. මං අපේ එවුංගෙ මූණු දිහා බැලුව. "අදත් බොන්නද බං ඇවිත් තියෙන්නෙ.. මුට විහිලුවක්වත් තේරෙන්නැද්ද?" කියල ඇහුවෙ දෙවනියගෙං. "ඇයි උඹ මොනාද කිව්වෙ?" ඌ ඇහුව.

"නෑ ඊයෙ තව බාගයක් ගේන්න හැදුව. මං කිව්වා රෑවෙලා නිසා හෙට ගහමු කියල. මං නිකං කටට ආවට කිව්වෙ.." කිව්වා. හරිනෙ ඉතිං. උඹනෙ ඉල්ලං කාලා තියෙන්නෙ. අවුලක් නෑ, ටිකක් බලල යයි" ඌ කිව්වා. හිතුවට වඩා වෙලාවක් ගියා. හැබැයි පොර එලියට ආවා. වාහනේට නැගල යන්න ගියා.

අපි වාහනේ ලයිට් එලිය නැතිවෙනකල්ම බලං ඉඳල ක්වාටස් එකට ආවා. ඒක ඇතුලෙ එකම කෙලියයි. පුටු සේරම අනිත් පැත්ත ගහල. ටීවී එක බිමින් තියල. පහල තට්ටුවෙ කාමර වල ඇඳවල් කෙලිං කරල. මෙට්ට බිම. කට්ටියත් එක්ක වඳුරු කුණුහරප කිය කිය ඒවා අස් කර කර වැඩි වෙලාවක් යන්න උන්නෑ.

වාහනයක් ඇවිල්ලා නැවැත්තුව. දොර ඇරුන. "උඹල කොහෙද ගියේ. මං එද්දි මේක හායි ගාලා ඇරල දාලා. මොකද බං මේ ක්වාටස් එකේ හැටි.. මං මේ බයිට් එකක් ගේන්න ගියා, අලුත් මහත්තය එන්න කිව්වම නෑවිත් බෑනෙ" කියල බෝතලෙයි බයිට් එකයි මුනිං අතට නවල තිබ්බ මේසෙ ලෑල්ල උඩිං තිබ්බා.

සීසීකඩ තිබුනු කුෂන් පුටු මේස අතේ තියාගෙනම අපි එක එකාගෙ මූණු දිහා බලාගත්තා. සුබේ එදත් චියර්ස් සද්දෙං පටං අරං බුත්තල රජමහ විහාරේ මුල්ගල තියනකොට කියපු ගාථාව වෙනකල්ම විස්තරකරගෙන ගියා. අනිත් උං කලිං කාමර වලට ගියා. සුබේ ගෙදර ගියා. මං රුවිතෙට කාමරේට ගියා.

මතුසම්බන්ධයි..

ප.ලි.

පලවෙනි එක ලයික් පන්සීය පැන්න නිසා මේකත් ලිව්වා