Dewani inima - දෙවනි ඉනිම

දෙවනි ඉනිම

5543 කොටස

ස්ථානය - ඇන්ටිගෙ බොඩිම (දැන් එය අනාථ නිවාසයකි)

දහවල්

අනුහස් - ආ බොල සහේලියෙ.. මොකදැ ඔය කොරන්නෙ

සහේලි - ඇයි.. 

සහේලි බංකුව මත සිට පාර දෙස බලා සිටී..

අනුහස් - නෑ මං නිකං මේ පැත්තෙ ඇවිත් යන්න ආවෙ. මටත් ඉතිං කොරන්න දෙයක් තියෙන එකක්යැ..

සහේලි - ආ.. අයියා ඉතිං අපි ගැන තාම හොයලා බලනවනෙ. ඇන්ටි නැති වුනායින් පස්සෙ මේක බලාගන්නත් කෙනෙක් නෑ නොවැ. අක්කත් ඔය ඇතුලෙ ඇති..

අනුහස් - අප්පද බොල. මේ අපේ ලිහිණියා.. 

සහේලි - වාත අමාරුවක් ඇවිත් දැන් පාඩං කරන්න බෑයි කියලනෙ ඔය මෙහෙ ආවෙ. දැන් ගේ අතුගානවා.

අනුහස් - අනේ ඇත්තමයි ඕකිනං හැදෙන්නෑ. ඕකි මට කැමති වුනානං අම්මපා මං ඒ දවස් වලම බඳිනවා..

සහේලි - කැමති වෙන්න දෙයක් නෑ අයියා එයා ඔයාට මැරීගෙන හිටියෙ..

අනුහස් - අම්මපා.. මේ කියනකං මං හාංකවිස්සියක් දන්නෑ නොවැ.. 

අනුහස් ලොඹු කටින් පැණි හිනාවක් දමා සහේලි දෙස මනමාල බැල්මක් දමයි. ඇය දමා සිටින තඩි බෝතල් අඩි කණ්නාඩි කුට්ටම අතින් අල්ලා ලැජ්ජාවෙන බිම බලා ගනී.

ඒත් සමඟම පරණ මතකයට හිත දිවයන අනුහස්ගෙ දෑස් කඳුලින් තෙත්වේ.

--------------------------------------------------

ස්ථානය - කවුරුත් එන්නැති කවුරුත් දන්නැති මල්පාර

දහවල්

දෙව්මි හැරමිටියෙන් වාරු ගෙන චීත්තය එක අතකින් අල්ලාගෙන හෙමින් හෙමින් ඉදිරියට එයි. 

පසුපසින් එන මෝටර් රථය ඇය පසුපසින් නවතයි. වෙන කිසිවෙක් නොවේ. කොන්දට අතක් තබාගෙන ඉතා අපහසුවෙන් ඉන් බැස එන්නේ අවන්තයි.

අවන්ත - ආ කුමාරි හාමි.. කොහෙදෑ මේ යන්නෙ..

දෙව්මි - ඇයි අහන්නෙ

අවන්ත - අප්පද බොල මේකිගෙ ගණං. ඔය තියෙන කෙස් ජුන්ඩත් යයි බොල ඔහොම කේන්ති ගත්තොත්..

දෙව්මි - ඉතිං.. කෙස් මගෙනෙ. බොට මොකෑ

අවන්ත - මම මේ අනාථ නිවාසෙ පැත්තට යන ගමන්. එනවනං එනව.. මං ගිහිං දාන්නං

දෙව්මි - එනවනං. ඇයි ඔයාට ඕන්නැද්ද??

අවන්ත - නෑ නෑ මටනං ඕන්නෑ. යනවනං යං. 

අවන්ත කොණ්ද අතගාමින් හෙමින් වාහනය දෙසට හැරේ..

දෙව්මි - ආ ආ මේ.. ඕන තමයි ඉතිං..

අවන්ත - එහෙනං නැගාං

දෙව්මි - අනෙ මේ. පොඩ්ඩක් මෙහෙට ගන්න මට ආපස්සට එන්න බෑ.

අවන්ත - අනෙ මේ.. බබා වෙන්නැතුව නැගාං නැත්තං නිකං හිටාං..

වාහනයට නැගි අවන්ත ඇය පාරේ දමා ඉගිල යයි.. දෙව්මි කඳුලු පිරි දෙනෙතින් ඉදිරියට ඇදෙයි..

(මගෙ සොඳුරු හැඟුම සඟවා සඟවා සිහින මවනවා.. ඔබ ගැනම නිතර සිතලා සිතලා දෙනෙත තෙමෙනවා...)

පසුබිමින් ඇසේ..

--------------------------------------------------

ස්ථානය - මරණින් මතු ඉපදෙන වෙනත් ලෝකයක / ක්‍රීඩා අංශය

කෝච් සර් - ආ අමීෂ.. මොකද මේ පැත්තෙ

අමීෂා - මම ආවෙ වැදගත් දේකට

කෝච් සර් - මොකද්ද අප්පේ ඒ

අමීෂා - ඒක මගෙ පුතා ගැන

කෝච් සර් - කියන්න. කරන්න පුලුවන් දෙයක්නං කරන්නං

අමීෂා - එයා කවදාහරි මෙහෙ ආවම එයාව විතරක් මේ ටීම් එකට ගන්න. අරූට කලිං මගෙ පුතා කොහොමත් මෙහෙ එනවා

කෝච් සර් - කවුද අරූ

මූට මෙච්චර කාලයක් කියලත් තාම දන්නෑනෙ අරූ කවුද කියලා. නාකි ලොන්තයා..

අමීෂා සිතින් සිතයි

අමීෂා - වෙන කවුද. අනුහසා..

කෝච් සර් - ඒක එදාට බලමු. අනික මම ගන්නෙ දක්ෂයො. ඇරත් අපි දන්නෑනෙ දෙන්නම මෙහෙට එයි කියලා. අපායෙත් ටීම් එකක් තියෙනවනෙ. අවන්ත එහෙ යන්නත් බැරිනෑ..

අමීෂා - ඒ කියන්නෙ කෝච් සර්ට බෑ. මං ආපු එකේ මගේ පුතා කොහොමත් මෙහෙ එනවා.. මම පෙන්නන්නංකො අරකිට මගෙ පුතාගෙ හැටි. අනේ ඇත්තට අර රවියා මං මෙහෙට එන්න කලිං මෙහෙනුත් චුත වුනානෙ. නැත්තං ඕකව මං අල්ලගන්න හිටියෙ.. මී හරකා..

---------------------------------------------------

ස්ථානය - මරණින් මතු ඉපදෙන වෙනත් ලෝකයක / නීති අංශය

නීල් සර් - අප්පේ මේ උදේනිනෙ. කොහොමද. මොකද මේ පැත්තෙ

උදේනි - හැමදාම සර් එනවනෙ. අද මං පොඩ්ඩක් සර්ව හම්බවෙන්න කියලා.

නීල් සර් - කියන්න කියන්න. මාත් මේ ඉස්සර වගේම වැඩ නැතුව ඉන්නෙ.

උදේනි - අනේ සර්. මගෙ පුතාට ප්‍රශ්ණයක් වෙයිද සර්.

නීල් සර් - උදේනි පොඩ්ඩක්වත් බය වෙන්න එපා. මම සේරම බලලා තියෙන්නෙ. අනුහස් මෙහෙට ආපු ගමන් අපි ඔෆිස් එකට යන්න ඕන. තව කල් ඇරලා බෑ. උන් බය වෙලා ඉන්නෙ.

උදේනි - ඒ උනාට මට බයයි නීල් සර්..

නීල් සර් - අයියෝ මොකට බය වෙනවද. හැබැයි ඔහොම උනොත් අනුහස් අවුල් යනවා. ඔයා එයාව පුලුවන්තරං ස්ට්‍රෝං තියන්න ඕන. නැත්තං අපි පරාදයි.

උදේනි - එත් අර අමීෂා. මෙහෙට වෙලා මොනා අටෝනවද දන්නෑ.

නීල් සර් - ඔහොම හිතුවොත්නං අපිට මෙහෙන් චුතවෙනකලුත් ඔය කම්පැනියට යන්න වෙන්නෙ නෑ.

උදේනි - ඒත් සර්.. හරි හරි සර් බලමුකො

මතු සම්බන්ධයි..

#justforfun #deweniinima #athal