ටෙලිවිෂනාලංකාරය...

උදේ පාන්දර පංසිල් අනුමෝදම් කරගෙන දෙයියනේ කියලා අපි හැමෝම අහරවන තැන ඉඳලා රෑ සෙටිය උඩ නින්දට යනකල්ම අපිත් එක්ක ඉන්න ටීවී එක නං දැං ගෙදර එකෙක් ගානයි.

උදේ පාන්දරම කුකුලත් අතින් අරන් මේ හරහා ගෙදරට වදින ජෝතීර්වේදීන්, අල්ලපු පුටුවේ එකා මොකක් කරයිදැයි සිතා ගත නොහැකිව සිටින අප හට ආලෝක වර්ෂ ගණනාවක් ඈතින් පිහිටි තාරකාවලික් අපට විය හැකි කරදර බාධා ගැන පවසන්නේ අපහට කුහුඹුවකුගෙන්වත් හිංසාවක් පීඩාවක් සිදුවනවාට ඇති අකමැත්ත නිසා විය යුතුය. කාලගුණ දෙපාර්තමේන්තුවෙන් වැස්ස ගැන කියනවාක් මෙන් දවසේ සිදුවන සියලු කාරණා සැකෙවින් අපහට පවසන මොවුන් නිසා ජීවිත සශ්‍රීක කරගත් අය කොතරම් ඇත්දැයි ඔවුන්ට ලැබෙන ලියුම් හා දුරකතන ඇමතුම් සංඛ්‍යාවෙන් පැහැදිලි වේ.

හිසේ සිට දෙපතුල දක්වා සියලුම අංගෝපාංග සනීපාරක්ෂණයට මෙන්ම හැඩ කර ගැනීමට අවශ්‍ය සියලු උපදෙස් අප ලබා ගන්නේද ටීවී එකෙනි. වැඩසටහන් අතර නාට්‍ය අතර ප්‍රවෘත්ති අතර පමණක් නොව බණක් අතර උවද අපට කිසිම බාධාවකින් තොරව ඇඟට නොදැනෙන්නට මේ දැනුම ලබාදීමට ඔවුන් උත්සුක වේ. අපිට දත් මදින හැටි, නාන හැටි, අනවශ්‍ය රෝම ඉවත් කරන හැටි, කන බොන හැටි පමණක් නොව ටොයිලට් හෝදන හැටි පවා කියාදෙන මෙම ඇඩ් අපේ ජීවිතයට ඉතා සමීපය. සමහර නාට්‍ය බලන අපට සිතෙන්නෙ ඇඩ් යන අතර ඉඳල හිටල නාට්ටි කෑල්ලකුත් පෙන්නනවා කියාය. ඒ තරමටම ඇඩ්ය. කෑම බෙදාගෙන කා, වතුර බී, මුහුණ සෝදා, ටොයිලට් ගොස් පැමිණුනද තවමත් ඇඩ්ය. අපට නාට්ටියේ බිඳුවක්වත් මහ නොහැරීමට ඔවුන් වග බලා ගනී. දැන් අපිට ඒවා කටපාඩම්ය. අපට පමණක් නොව අපේ අවුරැදු 3 පොඩි එකාටද කටපාඩම්ය.

ටීවී එකෙන් අපට පෙන්නන නාට්ටි දෙස බැලූ කල ඒවා ඇඩ්වලින් පිරවීමේ වරදක් නැත. නාට්ටි බැලීමේදී ඇති වන අප්පිරියාව එයින් අඩුවේ. නැතිනම් අප්පිරියාව ඉස්මොල්ලේ යනු ඇත. එකම නලු නිලි පිරිසක් රඟපාන නාට්ටි දෙක තුනක් ඇති අතර ඒවා බලන විට අපට මඤ්ඤං වේ. සමහර නාට්ටි වල (මේවා නාට්‍ය කීමට සුදුසු නැත) සති දෙක තුනකට පසුව බැලුවත් එකම තැන එකම විදියට ඉඳිමින් එකම දෙයක් ගැන කතා කරමින් සිටී. සති තුන හතරක් නාට්ටියක් එක දිගට බැලුවත් පෙන්නා ඇත්තේ එකෙක් මැරී උගේ මළගෙදරය. ඇත්තට මලානං ඌ දෙතුන්පාරක් වළලලාය. නාට්ටියේ පස්වන සතියෙත් බොඩිය එතනමය. අපි මෙතැනමය. හැමදාම කතාකරන තැන් කතා කරන දේවල් අඳින ඇඳුම් පවා එකමය. කොටින්ම කිව්වොත් අපිටත් දැන් ඒවා අපේ වගේ මතකය. නැගිටිනවා වැඩට යනවා එනවා නිදියනවා වැනි ඒකාකාරී ජීවිත වල සිටින අපිට නාට්ටි වලිනුත් පෙන්වා දෙන්නේ එහි ආදීනව විය යුතුය. එහි නලු නිලියන්ටත් මේ කරැමය එපා වී ඇති අතර අපගැන කවර කතාදය.

ශාන්තිගෙන් පටන්ගෙන කංසා දක්වා වර්ධනය වී ඇති හිංදි නාට්ටි පෙන්වීම ටීවී එකේ තවත් ප්‍රධාන කාර්යයකි. ලෝකයේ සිදුවිය හැකි ඕනෑම ආකාරයක පවුල් ප්‍රශ්ණයක් විසඳීමේ හැකියාව මේ මගින් අපට ලැබේ. අප කුඩා කල අසා ඇති ඛේදනීයම කතා පුවතකට උරැමකම් කියන පටාචාරට ප්‍රවීණා පෙන්නුවොත් ඒ ගැන පොතක් ලියනු ඇත. අරටික වෙලා මම ඇඳුම් නැතුව දිව්වනං, හත්තිලව්වේ ප්‍රවීණා මොනා කරන්නට ඕනදැයි පුදුම වනු ඇත. සමහර කතාවල කතා කරන්නේ අග සිට මුලටය. තමන්ගේ පුතාගේ මුණුබුරාගේ යහලුවකුගේ පුතකු ගැන කතාව යන විටද ප්‍රධාන චරිතය එක විදියටම සිටී. මැරැණ එකෙක් ආපසු පැමිණීම ඉතාම සාමාන්‍ය වන අතර ඌ අවුරැදු 50කින් පමණ එනවිටත් පෙර ලෙසම පැමිණීම පුදුමයට කරැණකි.

ඉස්සර චිත්‍රපටියක් බැලීමට ඇති මරැම තැන මේ රෑප පෙට්ටියයි. ඒ අපට වෙන තැන් නැති නිසාය. කොටි වල්ගෙට අහුවුණා වගේ චිත්‍රපට බැලීමට පෙරදා අපට සිදුවූයේ ඡන්දයක් ඇති දවසකට පමණි. එදාටනං දෙවියංගේ පිහිටය. හවස පහට හයට පටන් ගන්න ෆිල්ම් එක ඉවර වෙන්නේ පහුවදා 3ත් පහු වෙලාය. මුලහරිය මතකත් නැත. මැද හරිය අනිත් ඒවා සමග මික්ස් වෙලාය. අපි බැලූ ෆිල්ම් එකේ සාරාංශය අධ්‍යක්ෂකට කිව්වොත් ඔහු තව ෆිල්ම් එකක් හදනු ඇත. කරැමය නම් අද බලන හැම එකම ඡන්දය දා බලන ඒවා වැනිය. ඇඩ් වැසි මැද ෆිලුම ජුන්ඩක් පෙන්වයි.

දැන් ඇති ආතල්ම කාරණය නම් මේ නයි පෙට්ටියෙන් මැච් බැලීමය. මේකෙදී නම් අපට කරන්නම දෙයක්නැත. බලන්නම වෙනවාය. මේ ලඟදි ටීවී එකෙන් මැච් බැලීමට පටන් ගත් එකෙක් සිතා සිටියේ ඕවරයට බෝල 4ක් ඇති බවයි. ඒ කිසිදාක ඔහු පළමු පන්දුව හා අවසාන පන්දුව දැක නැත. ඒ වෙනුවට නූඩ්ල්ස්, බීම වර්ග වල ඇඩ් දැක ඇත. තවත්හි එකෙඒ හිතන් ඉන්නේ ගොඩක් උඩ ගැසූ විට අවුට් වන බවයි. ඒ ඌ බලනහැම විටම බෝලය උඩ තිබෙද්දී නවතා නැවත පෙන්නන විට අලුත් එකෙක් ඇවිත් තිබීමයි.

මුල් කාලයේ යටිනුත් පසු කාලීනව පැත්තෙනුත් ඉතාම නුදුරේදී මැදිනුත් ඒමට නියමිත ඇඩ් ගොන්නක් මැද මැච් බැලීම අනාගතයේ අභියෝගයක් වනු ඇත. ලකුණු ගාණ දැන ගැනීමට ටීමි එකේ එකෙක්ට කෝල් කරන්නට සිදුවනු ඇත. විකට් ගාන බැලීමට කෑ ගැසූ වාර ගණන ගණන් කරගන්නට වනු ඇත.

යංතං අවුරැදු 2ක් පිරෙන තැන සිට අවුරැදු 70ක් වුවත් ස්ටාර් සිහිනය සැබෑ කරගත හැකි බව අපට කීවේ ටීවී එකය. අවුරැදු තුන හතරේ එවුන්ට වැඩිහිටි ඇඳුම් අන්දවා, වයසක දත් වැටුණු අයට පොඩි උන්ගේ ඇඳුම් අන්දවා දෙන ආතල් එක මාරය. මෙයින් ඒ දෙගොල්ලන්ම ජෝක් එකක් වන බව උන්ගෙ ගෙවල් වල උන්ටවත් නොතේරීම කරැමයකි. ඉපදීමට ඉන්න අයටත් මැරැණු බොඩි වලටත් ඉදිරිපත්විය හැකි කළලස්ටාර් හෝ බොඩිස්ටාර් වැනි තරඟයක් ලඟදීම පැවැත්වීමට කවුරැන් හෝ සැලසුම් කලහොත් පුදුම විය යුතු නැත. අපි ඒ තරං වෙනස්ය.

එදා දොස්තර හොඳ හිත, පිස්සු පූසා වැනි කාටුන් පෙන්වූ ටීවී පෙට්ටියෙන් දැන් පෙන්වන කාටුන් අජූතය. උන් කුණුහරැප කියයි. මරාගනියි. ලෝකෙ නැති ලෝක වැඩ කරයි. ඒවා බලන අපේ පොඩි උන් වහලවල් උඩින් පනියි. සතුන්ගෙ නැට්ටෙන් අල්ලා පොලොවේ ගසයි. අපිව මරාගෙන කන්න හදයි. බෙන් ටෙන් අර ටෙන් මේ ටෙන් කියමින් අපිව බය කරයි. උන්ට හෙන ආතල්ය. අපිට මෙලෝ රහක් නැත. උන් පව්ය.

සිංදුවෙන් තත්පර 10ක්වත් නොපෙන්වන චාට් ෂෝ, පැය කාලෙන් කාලට ගහන බ්‍රේකින් නිව්ස් අදී එකී මෙකී නොකී සන්නි වලින් රටක් නලවන මේ රෑපවාහිනී මෙවලම, කෝලමක් වී රට දැය නගා සිටුවීමට කරන මේ මෙහෙයුමට මාගේ හදපිරි මෙව්ව එක මින් පුදකරමි. 

රෑපවාහිනිය සදා වැජඹේවා..

චැනල් වලට තෙරැවන් සරණයි.. අපට බුදුසරණයි...